در پستی با عنوان پدیده های مهندسی نشده نیازمند فرهنگ سازی هستند اشاره به عکسهایی کردم که در پاریس گرفته ام .
امیدوارم شما هم با پاسخ دادن به این سوالات من را در تحلیل موضوع یاری کنید .
۴ نظر:
ناشناس
گفت...
با سلام خیلی خوشحال هستم که شما هم وبلاگ دارید من یکی از طرفداران شما هستم و همیشه سخنانتان را از طریق تلویزیون دنبال کردم و با سخنان شما انرژی فوق العاده مثبت و زیادی گرفتم . روزهایتان بهاری و غرق شکوفایی ، دل هایتان آفتابی و فردایتان رویایی باد :) مرسی
با سلام به نظر من هر کار مهندسی باید با کمترین اثر جانبی انجام بشه اما مهندس ها بیشتر عادت دارند که همه ابزار خودشون رو پهن کنن و به نحوی حدودی رو تعیین کنن که با اسمایی مثل کارگاه و ... حدود رو می چینن. البته از برخی جنبه ها مثل ایمنی لازم هم هست. اما براشون خیلی مهمه که دچار تغییرات در عملکرد نباشن. منظورم اینه که دوست ندارن به علت اینکه باید ملاحظه خاصی داشته باشن رویه های کاری خودشون رو تغییر بدن. یک مثال بزنم بهتر روشن میشه: از یه شرکت برای جابجایی ابزار خونه خواستیم که برامون یه کاری انجام بدن. کارگرهای شرکت اصرار داشتن که برای این کار حرفه ای هستن. وقتی اومدن تو اول از همه خواستن که ما یه چیزی رو فرش ها بندازیم تا مجبور نباشن کفش دربیارن. مساله تنبلی نبود که نمی خواستن کفش در بیارن. مساله این بود که از نظر اونها کفش دراووردن و پوشیدن حرفه ای نبود. مساله دیگه نیاز به کاهش اثرات جانبیه. به نظر من برای مدیریت شهری خیلی مهم بوده که در عین حال که دوست داره مهندس ها راحت باشن اما آسیب ها تا حد ممکن کم باشه. چه در هنگام کار و چه بعدش. یه مثال بزنم بد نیست. که برای منم خیلی جالب بود. توی ژاپن یه شرکت تخلیه چاه یا یه کاری مشابه اون که مجبور بود یه لوله استوانه ای شکل بسیار قطور رو توی پیاده رو پهن کنه. برام جالب بود که یه پوشش پله مانند بسیار قشنگ توی پیاده رو پهن کرده بودن تا مردم اذیت نشن موقع رد شدن.
در پستی با عنوان پدیده های مهندسی نشده نیازمند فرهنگ سازی هستند اشاره به عکسهایی کردم که در پاریس گرفته ام . 
۴ نظر:
با سلام
خیلی خوشحال هستم که شما هم وبلاگ دارید من یکی از طرفداران شما هستم
و همیشه سخنانتان را از طریق تلویزیون دنبال کردم و با سخنان
شما انرژی فوق العاده مثبت و زیادی گرفتم .
روزهایتان بهاری و غرق شکوفایی ،
دل هایتان آفتابی و فردایتان
رویایی باد :) مرسی
عیدتون مبارک آقای رضائی
امیدوارم سال خوبی داشته باشید
سلام
مجله موفقیت به طور جدی ، سطحی و عوامانه است. مصاحبه با ایشان در شان شما نبود. آرزوی موفقیت
با سلام
به نظر من هر کار مهندسی باید با کمترین اثر جانبی انجام بشه اما مهندس ها بیشتر عادت دارند که همه ابزار خودشون رو پهن کنن و به نحوی حدودی رو تعیین کنن که با اسمایی مثل کارگاه و ... حدود رو می چینن.
البته از برخی جنبه ها مثل ایمنی لازم هم هست. اما براشون خیلی مهمه که دچار تغییرات در عملکرد نباشن. منظورم اینه که دوست ندارن به علت اینکه باید ملاحظه خاصی داشته باشن رویه های کاری خودشون رو تغییر بدن.
یک مثال بزنم بهتر روشن میشه: از یه شرکت برای جابجایی ابزار خونه خواستیم که برامون یه کاری انجام بدن. کارگرهای شرکت اصرار داشتن که برای این کار حرفه ای هستن. وقتی اومدن تو اول از همه خواستن که ما یه چیزی رو فرش ها بندازیم تا مجبور نباشن کفش دربیارن. مساله تنبلی نبود که نمی خواستن کفش در بیارن. مساله این بود که از نظر اونها کفش دراووردن و پوشیدن حرفه ای نبود.
مساله دیگه نیاز به کاهش اثرات جانبیه. به نظر من برای مدیریت شهری خیلی مهم بوده که در عین حال که دوست داره مهندس ها راحت باشن اما آسیب ها تا حد ممکن کم باشه. چه در هنگام کار و چه بعدش. یه مثال بزنم بد نیست. که برای منم خیلی جالب بود.
توی ژاپن یه شرکت تخلیه چاه یا یه کاری مشابه اون که مجبور بود یه لوله استوانه ای شکل بسیار قطور رو توی پیاده رو پهن کنه. برام جالب بود که یه پوشش پله مانند بسیار قشنگ توی پیاده رو پهن کرده بودن تا مردم اذیت نشن موقع رد شدن.
ارسال یک نظر